Kennismakingsrondje bestuur

Voorzitter :

Rieneke Rovers -de Jong

Als dochter van Cees d’n Strooiboer en An van d’n Eik ben ik geboren en opgegroeid op Dent, het Eind van Den Hout tegen de Houtse Linies aan. Al van jongs af aan ben ik lid geweest van verschillende houtse verenigingen en heb ik met veel plezier deelgenomen aan alle mooie activiteiten die in ons dorp georganiseerd worden. Toen ik gevraagd werd om Jan Pheninckx op te volgen in het bestuur van de Erfgoedstichting voelde dat als een hele eer. Naast karakteristieke gebouwen, eeuwenoude bomen en unieke stukjes natuur, vind ik ook het Houtse verenigingsleven een belangrijk stukje Erfgoed. Het is geweldig om te zien hoe het Samen doen in Den Hout heel natuurlijk overgaat van de ene op de andere generatie. Vrijwilligers nemen vaak hun kinderen mee en die krijgen zo van jongs af aan het plezier van samen ergens voor gaan met de paplepel ingegeven. Ongemerkt wordt op deze manier al jaren lang Houts cultuurgoed op allerlei manieren doorgegeven van generatie op generatie. Daarnaast vind ik het een hele mooie ontwikkeling dat oud cultuurgoed zoals oude foto’s door de moderne technieken toegankelijker worden voor iedereen, zoals bij voorbeeld met Beeldbank Den Hout. Den Hout is geworden wat het is door haar eigen kleurrijke en roemruchte geschiedenis. Ik draag er graag mijn steentje aan bij om deze geschiedenis levend te houden en door te geven.

Secretaris

Nancy de Jong- van Dommelen, Eentje van dun Dommel. Van Christ van Keeze.

Mijn opa en oma van vaders kant vluchten met de watersnood van Helkant naar Den Hout om droge voeten te houden, het water stond aan Stelven. Maar op de Houtse Heuvel vonden zij een droge plek, het statige huis op nummer 37 waar mijn oom Jan nu nog steeds woont.
Opa kwam uit het Goor, maar was bij oma in Helkant gaan wonen. Zijn broer heeft tot kort voor de bouw van Vrachelen, nu “het fort”, in de ouderlijke boerderij gewoond. Helaas is dat ook een stukje verdwenen Den Hout inmiddels.

Zelf ben ik ook opgegroeid aan de Heuvel, in de oude Veegee-winkel op nummer 40, mijn moeder woont er nog steeds. Zeven jaar woonden zij samen in een stacaravan bij opa en oma omdat mijn vader niet van de Heuvel af wilde, tot mijn moeders (en vaders) geluk kwam er toen een oud winkelpand aan de Heuvel vrij en ze kochten het.
Ik ben opgegroeid aan de Houtse Heuvel, en was vooral te vinden op de rug van een paard. PC De Heuvelruiters was mijn club, en elke zondagochtend gingen we naar de ponyclub aan de Herstraat naast de tennisbaan. Een andere hobby was muziek, bij fanfare Amicitia speelde ik Hoorn. Met alle dorpsfeesten, jubilea en speciale gebeurtenissen gingen we de straat op om muziek te maken.

Het Houts erfgoed is mij dierbaar, niet alles kan blijven wat het is, maar laten we dan documenteren hoe het was voor de volgende generaties. Maar als we kijken naar het verleden, naar wat er al verloren is gegaan blijkt ook maar weer hoe zuinig we moeten zijn op ons mooie dorp, zodat we onze identiteit niet verloren laten gaan.
Samen met de collega`s van de erfgoedstichting zet ik me dan ook graag in voor het behoud van onze parels!

Penningmeester

Wat ontzettend leuk dat u een bezoekje brengt aan deze website. Neem vooral de tijd om de site te bekijken en te ontdekken en mocht u vragen hebben die horen wij graag.

Mijn naam is Anne Passchier. Ik ben van origine geen Houtse. Geboren in Zwijndrecht en daar ook opgegroeid. Samen met mijn man Karel en kinderen zijn we op 1 april 1999 hier op Den Hout komen wonen. Dat wij hier in dit dorp kwamen wonen is een toevalligheid geweest. Zwanger van de derde waren wij op zoek naar een grotere woning in de omgeving van Raamsdonkveer, waar ons bedrijf toen gevestigd was. Ik zie het als een lot uit de loterij dat we op Den Hout ons plekje hebben gevonden.

Vanaf dag 1 voelen wij ons hier helemaal thuis. Waarom het wonen hier op Den Hout mij zo gelukkig maak probeer ik hier te beschrijven: Het hechte verenigingsleven, Het praatje waar de mensen tijd voor hebben, De centrale ligging van Den Hout, Het landelijk wonen midden in het groen dichterbij de natuur, op fiets afstand de “grote” stad, het dorpse karakter, heerlijk buiten spelende kinderen, het “onthaasten”, en het gezegde Ons-kent- ons in positieve zin, de prachtige vergezichten, geen parkeerproblemen, de sociale contacten, de jaarlijkse evenementen….
Dit dorp wil ik helpen om te bewaren, Voor dit dorp wil ik zorgen. Daar zet ik me voor in; Het behoud van Den Hout.

Daarom zit ik bij de erfgoedstichtingdenhout.